Keuze uit de encyclopedische werk waarin de Romeinse schrijver (eerste eeuw na Chr.) de wetenschap van zijn tijd poogde samen te vatten. 'Twee keer per etmaal komt de Oceaan daar met geweldige watermassa's over een onmetelijke afstand opzetten en bedekt eeuwig door de natuur omstreden gebied waarvan het onduidelijk is of het bij het vasteland hoort of deel uitmaakt van de zee. Daar bewoont dat arme volk hoge terpen.' Zo beschreef Plinius (23-79) in zijn levenswerk, De wereld. Naturalis historia, de bewoners van de kust van de Waddenzee. In dit overzicht van antieke kennis, gebaseerd op honderden Griekse en Romeinse bronnen, behandelt Plinius achtereenvolgens de hemel, de aarde, mensen, dieren, planten, geneesmiddelen, steen, metalen en kunstwerken. Hij schrijft over insecten, vogels, exotische beesten, rare mensen, overstromende rivieren, ingepolderd land. Over 185 soorten wijn en de opslag ervan. Hoe je touw maakt, hoe papyrus, of glas, hoe je edelstenen vervalst. Honderden plantaardige en minerale geneesmiddelen somt hij op, tegen allerhande kwalen, vaak onzinnig, dikwijls effectief, maar altijd boeiend. En tussen alle wetenswaardigheden door is Plinius' allesomvattende boek rijkelijk gelardeerd met anekdotes en sappige verhalen. De wereld bevat een ruime en representatieve selectie uit alle zevendertig boeken, waarmee, voor het eerst in het Nederlands, recht wordt gedaan aan een van de interessantste schrijvers uit de Oudheid, een schrijver die ons graag ook nog had verteld hoe een vulkaanuitbarsting er van dichtbij uitziet, maar dat experiment helaas niet overleefde.