Portrettekeningen en scènes uit het concentratiekamp Buchenwald 1944-1945. Georges Despaux (1906-1969), geboren in Zuid-Frankrijk, wordt op 1 februari 1944 om ongekende redenen aangehouden. Op 14 mei komt hij als politiek gevangene aan in Buchenwald vanuit Auschwitz. Hij tekent op stukjes klad- en afvalpapier meer dan honderd indringende portretten (en schimmen) van medegevangenen, scènes uit het dagelijkse leven in het kamp, de barakken, de latrine, de lijken? Hij slaagt erin de tekeningen te bewaren tot de bevrijding. In het kamp raakt hij bevriend met een 23-jarige geneeskundestudent uit Leuven, die een week eerder uit Breendonk in het kamp aankwam. Ze overleven beiden het beruchte Kleine Kamp. 170 van de tekeningen die Despaux in Buchenwald maakte schenkt hij na de oorlog aan dr. Vanmolkot, zijn vriend uit Leuven, inmiddels huisarts in het Brabantse Hageland. Beide vrienden sterven in hetzelfde jaar 1969. Aan de hand van de tekeningen gaat de zoon van dr. Vanmolkot meer dan een halve eeuw later op zoek naar de oorspong en naar de maker ervan, een enigmatische persoonlijkheid van wie weinig geweten is, een onbekende gevangene met een apart verhaal. Dit boek begeleidt de gelijknamige tentoonstelling. Boek en tentoonstelling pretenderen niet het verhaal van de kampen of van Buchenwald te vertellen, maar brengen wel de kracht van cultuur tot uiting in de meest mensonwaardige omstandigheden. Ze brengen verduidelijking bij een groot deel van de portretten en scènes waarvan geweten is wie of wat ze voorstellen.