Ideeën en voorstellen voor een nieuwe samenleving worden vaak als utopisch terzijde geschoven, maar bevinden we ons niet op een dwaalweg? En kunnen wij met onze westerse patriarchale tradities iets leren van de oorspronkelijke vrouwelijke tradities van de Aziatische wereld? Dan ontdekken we een manier om anders om te gaan met elkaar, in de liefde, seksualiteit, het gezin en de samenleving. Luce Irigaray laat zien dat in de huidige patriarchale cultuur het vrouwelijke verdrongen is. Zij analyseert het mannelijke monopolie op spiritualiteit en bepleit een positieve formulering van de vrouwelijke identiteit.Luce Irigaray is een vooraanstaand Franse psychoanalytica en filosofe. In debat met feministen stelt ze zich op het standpunt dat niet de gelijkheid van man en vrouw moet worden nagestreefd, maar de erkenning van het verschil van de ander. Irigaray laat zien dat in de huidige patriarchale cultuur het vrouwelijke verdrongen is. Zij analyseert het mannelijke monopolie op spiritualiteit en bepleit een positieve formulering van de vrouwelijke identiteit. Dominante stromingen binnen de Westerse cultuur hebben volgens Irigaray geleid tot een verwaarlozing van de spiritualiteit van het lichaam, van het zintuiglijke en van de natuur en van onze relaties met de ons omringende wereld. Zij vindt in de oorspronkelijke matriarchale Indiase traditie de onlosmakelijke verbinding tussen de lichamelijke en zintuiglijke ervaring van het geestelijke of spirituele.