Euripides (ca. 485-406) is waarschijnlijk de meest invloedrijke en meest gespeelde toneelschrijver uit de geschiedenis. Van zijn ongeveer negentig toneelstukken zijn er achttien bewaard gebleven, die nu voor het eerst in een volledige Nederlandse vertaling worden gepubliceerd. Euripides putte, als alle tragici, zijn stof uit de bekende mythologie, maar zijn realistische uitbeelding daarvan schokte zijn tijdgenoten. Beroemde mythologische figuren werden alledaagse mensen met de goede en vooral slechte eigenschappen die iedereen in zijn omgeving kon aantreffen: de wreedheid en het cynisme van de overwinnaars, hebzucht, medelijden dat nergens toe verplicht.Eigenlijk is iedereen in Euripides' werk slachtoffer, van de zinloosheid van het bestaan en de willekeur van de zogenaamde goden - voor Euripides vaak niet meer dan psychische krachten, de grillen van het lot. Genadeloos toont hij de verwoestende weerslag van oorlog en bloedwraak op het dagelijkse leven, die dikwijls wordt benadrukt door het lot van het onschuldige kind dat alles onbegrijpend over zich heen ziet komen. Het is ontluisterend toneel, waardoor de menselijke ziel wordt blootgelegd.Het eerste deel van het verzameld werk begint met de oudst bewaarde tragedie van Euripides, Alkestis, waarin niet de nadruk ligt op de heldhaftigheid van de jonge koningin Alkestis, die haar leven als remplaçant voor haar man opoffert, maar op de egoïstische echtgenoot die dat offer aanvaardt, zijn vader uitscheldt omdat hij niet bereid is zijn toch bijna voltooide leven voor hem op te geven, en naast de huilende kinderen klaagt over de vuile vloer die er thuis zal zijn als hun moeder is gestorven.Verder Medea, zonder meer zijn beroemdste toneelstuk, met de verschrikkelijke kindermoord De kinderen van Herakles, dat hier voor het eerst in het Nederlands is vertaald Hippolytos, een klassieker uit de toneelliteratuur en tenslotte Andromache en Hekabe, twee sterke voorbeelden van Euripides' gave de verschrikkelijke gevolgen van de oorlog te tonen op het persoonlijk leven van de betrokkenen: in Andromache dat van een Trojaanse prinsen die als slavin en maîtresse door de moordenaar van haar man naar Griekenland is meegevoerd, en in Hekabe van Trojes oude koningin, die haar laatste kinderen geofferd en vermoord ziet worden en gruwelijk wraak neemt.Marjoleine de Vos: 'Het is wel zeker ook de verdienste van vertaler Gerard Koolschijn dat Euripides hier zo fris en aantrekkelijk tevoorschijn komt, ontdaan van antiek stof maar niet hinderlijk hedendaags gemaakt. Zo vaak, lezend over deze toch vreemde verre wereld, is alles zo gewoon en dichtbij - misschien doordat elke omhaal van woorden achterwege is gelaten.' 'Het is de vertaling van een schrijver, van een dichter soms.' 'Er valt eindeloos uit deze stukken te citeren, zelden lees je iets waarin elke zin door zijn formulering zo waar lijkt, zo onontkoombaar.' Het tweede deel van het (driedelig) verzameld werk begint met het nooit eerder vertaalde Smekende moeders, over de legerleiders die sneuvelden bij de beroemde expeditie van de Zeven tegen Thebe. Het onderwerp van Elektra is de moord door Elektra en haar broer Orestes op hun moeder Klytaimestra, gepleegd om haar moord op hun vader Agamemnon te wreken. Euripides' stuk onderscheidt zich van andere over het onderwerp door zijn psychologisch realisme. In Herakles' waanzin laat Euripides de grootste Griekse held na zijn terugkeer uit de onderwereld waanzinnig worden op het moment van zijn grootste triomf, wanneer hij zijn vader, vrouw en kinderen uit de klauwen van een tiran heeft gered. Hierop volgt Trojaanse vrouwen, de bekende tragedie over het lot van Trojes vrouwen en kinderen, met prachtige koorliederen en recitatieven over de val en de brand van de stad.Ifigeneia op de Krim is het vaak opgevoerde, sprookjesachtige stuk, meer blijspel dan tragedie, over Agamemnons geofferde dochter Ifigeneia, die als priesteres van de godin Artemis op de Krim bij mensenoffers helpt. Beroemd is onder meer de opwindende herkenningsscène met haar broer Orestes. Ook Ion heeft veel kenmerken van een blijspel: een te vondeling gelegd kind, moeder en zoon die elkaar ongewild dreigen te doden en een spannende herkenningsscène die de toestand redt. 'De vertalingen van Gerard Koolschijn blinken uit door een perfecte beheersing van het Griekse origineel én van de Nederlandse taal. Het derde en laatste deel begint met het ultieme ontsnappingsstuk Helena, dat de mythe op zijn kop zet: Helena, om wie duizenden in de Trojaanse oorlog zijn gesneuveld, is nooit in Troje geweest. Als schipbreukeling vindt haar man Menelaos haar onverwacht na zeventien jaar in Egypte terug, waar hij haar uit de klauwen van een barbaarse minnaar bevrijdt.Oidipous' zonen toont de burgeroorlog rond Thebe, met veel spectaculaire redevoeringen en gevechten en aan het slot de demonische verschijning van de oude, blinde Oidipous.Orestes is een cynische familiestuk. De manisch-depressieve moedermoordenaar wordt verpleegd door zijn zus Elektra. Ter dood veroordeeld neemt hij wraak met een aanslag op zijn tante Helena en door de gijzeling van hun nicht. In Ifigeneia in Aulis verschijnt dezelfde familie ten tonele, maar dan ongeschonden, aan het begin van de ellende. Indrukwekkend zijn de confrontaties van Agamemnon en Menelaos, die eist dat zijn broer zijn dochter Ifigeneia offert, en schrijnend de ontmoetingen van Agamemnon met zijn dochter en zijn vrouw Klytaimestra. Het vaak opgevoerde Bakchanten is misschien Euripides' indrukwekkendste stuk, waarin de God Dionysos de koning die zijn eredienst wil weren vernietigt door gebruik te maken van diens verborgen seksuele verlangens.De rij tragedies wordt, evenals op festivals in de Oudheid, gevolgd door een komisch saterspel, Cykloop, een parodie op een beroemde episode uit Homerus' Odyssee.De bundel wordt afgesloten met een uitvoerig nawoord van vertaler Gerard Koolschijn.