Heden en Verleden: Heyst, 300 jaar geschiedenis van de visserij en het toerisme is gegroeid uit de idee voor het neerschrijven van een stamboom, maar is tijdens het schrijfproces uitgegroeid tot een volwaardig boek. Annie Teetaert: "Genealogie kan saai zijn als je er geen kleur aan geeft. Het wordt pas interessant als je het inkleedt in een historisch en heemkundig kader." Dat doet de auteur ten volle, want Teetaert schenkt niet alleen aandacht aan het vissersleven als synoniem voor Heist. Ook het dorpsleven rond 1700, lapnamen, streekgeschiedenis, genealogie en toerisme rond 1900 komen aan bod. Meer dan symbolisch is het gevecht tegen armoede, epidemieën en overstromingen. Annie Teetaert: "De mensen hadden een ruw bestaan. De meeste van hen bleven waar ze waren en namen deel aan het vertier dat de dorpsherbergen te bieden hadden." "Geschiedenis schrijven vraagt tijd en moed", zegt een gedreven Annie Teetaert. "Ik heb de geschiedenis van de families Vantorre en Teetaert neergeschreven omdat alles wat vroeger heeft bestaan niet verloren mag gaan. Het is een geschenk aan de jeugd." De auteur is op zoek gegaan naar de eerste Vantorre (Van Torre) - in Dudzele geboren rond de jaren 1665 -1670 - die zich in 1706 in onze streek vestigde. Vantorre staat synoniem voor visserij. Het leven van een vissersfamilie was niet zo romantisch zoals beschreven in boeken. Visser zijn is een hard en bijzonder risicovol beroep. Vissersvrouwen die thuis op hun echtgenoot wachtten, hadden de moeilijke taak zich ten volle over een groot aantal kinderen te ontfermen, zich in te zetten voor het huishouden, de geldzaken, de dagelijkse beslommeringen zoals leuren met vis, garnalen pellen en het breien van netten. Als er storm opstak waren ze nooit zeker hun man, zoon of familielid terug te zien. "Ik heb het ook over de zeevisserij van toen en de evolutie, over de scheepsrampen die iedereen nauw aan het hart liggen", besluit de auteur, in de volksmond zelf gekend als Annie van Marie-Jeanne van de Grauwens. Heden en Verleden: Heyst, 300 jaar geschiedenis van de visserij en het toerisme is volgens de auteur een aanzet voor anderen om hun eigen familiegeschiedenis te onderzoeken. Het boek bevat voldoende aanknopingspunten voor hun eigen opzoekingen (zie website van heykenniscentrum)