Een portret van Isabelle Eberhardt, verzameld in haar brieven, dagboeken en verhalen. Eberhardt, een avontuurlijke vrouw in het begin van de 20ste eeuw, reisde verkleed als man door de Algerijnse woestijn. Haar teksten tonen haar innerlijke beleving, haar liefde voor de natuur, haar anarchistische idealen en de moeilijkheden van haar tijd. Dit boek bevat de correspondentie, dagboekfragmenten en literaire verhalen van Isabelle Eberhardt. Eberhardt werd geboren in Genève, maar trok op jonge leeftijd naar Algerije, waar ze zich kleedde als man om vrijer te reizen. Haar teksten getuigen van een grote gevoeligheid voor de woestijn, haar bewoners en haar eigen innerlijke worstelingen. De samenstelling door Eglal Errera biedt zowel biografisch als literair inzicht in Eberhardts leven en werk. Isabelle Eberhardt (1877-1904) was een avontuurlijke schrijver en reizigster, vooral bekend voor haar reizen in Algerije in de beginjaren van de 20ste eeuw. Geboren in Genève, werd ze opgevoed in een excentriek gezin en ontwikkelde ze al vroeg een sterke band met de Arabische wereld. Ze reisde veel te paard, kleedde zich als man, en schreef brieven, dagboeken en verhalen over haar ervaringen en haar existentiële reflecties.