In deze bundel presenteert Rilke een reeks korte vertellingen (?vertelsels?) over God, het goddelijke en de menselijke relatie met het transcendente. De verhalen hebben een sprookjesachtige toon, en roepen een mystieke sfeer op, maar zijn toegankelijk en intiem van aard. Het boek bestaat uit kleine mythische of spirituele verhalen waarin Rilke reflecteert op thema?s zoals schepping, geloof, eenzaamheid, zingeving en de verhouding tussen mens en God. Door zijn poëtische stijl en beeldrijke taal zet hij God neer als vertrouwd én verheven, met momenten van verwondering, kinderlijke nabijheid en heilige eerbied. De verhalen nodigen uit tot beschouwing en zijn minder dogmatisch dan formele theologie, wat zijn mystieke inslag benadrukt. Rainer Maria Rilke (1875-1926) was een Boheems-Duitse dichter en schrijver, bekend als een van de grootste vernieuwers van de Duitstalige poëzie. Zijn werk wordt gekenmerkt door diepe existentiële en spirituele reflecties, vaak in poëtische of prozavorm. Hij schreef o.a. Malte Laurids Brigge, talloze gedichten en brieven, en legde in zijn proza een bijzondere nadruk op de relatie tussen het menselijke en het goddelijke.