In deze studie wordt de moord op dertien geestelijken uit Roermond, twaalf kartuizermonniken en de bisschopssecretaris, op 23 juli 1572 in een breder historisch-politiek en kerkelijk perspectief geplaatst. Het werk behandelt de context van de Tachtigjarige Oorlog, de rol van Willem van Oranje en zijn soldaten die katholieke instellingen in Roermond hebben geplunderd. Centraal staat het Historica relatio duodecim Martyrum Cartusianorum van Arnoldus Havensius, dat nauwkeurig wordt geanalyseerd en geplaatst binnen andere contemporaine bronnen. De auteur schetst de iconografie en devotionele verwerking van de martelarenverering, en onderzoeken hoe deze gebeurtenis leidde tot religieuze indignatie in Europa.