Dit boek biedt een diepgaande monografie over de Belgische kunstenaar Maurice Langaskens (1884-1946), bekend om zijn symbolistische en later expressionistische stijl. Het werk onderzoekt zijn artistieke evolutie, met bijzondere aandacht voor zijn tekeningen en aquarellen tijdens zijn krijgsgevangenschap in de Eerste Wereldoorlog. Daarnaast wordt zijn bijdrage aan de Belgische kunstscene en zijn thematische focus op oorlog en menselijk lijden geanalyseerd. Het boek bevat ook een uitgebreide catalogus van zijn werken en situeren Langaskens binnen de bredere context van de Belgische kunstgeschiedenis.