Het Brabantsch Sagenboek is een monumentale driedelige uitgave samengesteld door Alfons De Cock en Isidoor Teirlinck, gepubliceerd tussen 1909 en 1912. Het werk biedt een diepgaande blik op de volksverhalen en sagen uit de provincie Brabant (België) en wordt beschouwd als een standaardwerk binnen de Vlaamse volkskunde. Het Brabantsch Sagenboek is een systematische verzameling van meer dan 760 meestal mondeling overgeleverde verhalen uit de provincie Brabant. Het werk is verdeeld in drie delen: Deel I: Mythologische Sagen en Duivelsagen. Behandelt verhalen over tovenaars, geesten, wonderlijke dieren en planten, evenals duivelsfiguren. Deel II: Legenden of echt Christelijke Sagen. Focust op religieuze verhalen, waaronder legenden over Christus, Maria en heiligen. Deel III: Historische Sagen. Omvat verhalen die historische gebeurtenissen of figuren behandelen, evenals plaatsgebonden sagen. De auteurs hebben een wetenschappelijke benadering gehanteerd door systematisch bronnen te verzamelen en te analyseren. Het werk biedt inzicht in de culturele en religieuze belevingswereld van de Brabantse bevolking in het begin van de 20e eeuw. Alfons De Cock (Herdersem, 12 januari 1850 ? Antwerpen, 2 maart 1921). De Cock was een Vlaamse onderwijzer en volkskundige. Hij wordt beschouwd als een van de grondleggers van de wetenschappelijke folklore in Vlaanderen. Naast het Brabantsch Sagenboek werkte hij samen met Teirlinck aan Kinderspel en kinderlust in Zuid-Nederland. Isidoor Teirlinck (Zegelsem, 2 januari 1851 ? Vorst, 27 juni 1934). Teirlinck was een Vlaamse schrijver, filoloog en folklorist. Hij begon zijn carrière als leraar en ontwikkelde zich tot een vooraanstaand dialectoloog en volkskundige. Hij is ook bekend als de vader van schrijver Herman Teirlinck.