Eeuwenlang reeds, en nog tot op de dag van heden, zijn de Antwerpse devotieprenten tot ver buiten onze grenzen bekend. Nu is de 'imagerie anversoise' haar sociale, educatieve en religieuze functies kwijt en zijn de prentjes nog enkel een gegeerd en dus prijzig verzamelobject. Vroeger werden ze dikwijls geschonken b.v. ter gelegenheid van de eerste of de plechtige communie. Ook in het onderwijs - inzonderheid in de jezuietencolleges - kregen de leerlingen ze als beloning. In broederschappen of sodaliteiten van volwassenen bevorderden duizenden suffragia's de uniformisering van de geloofsbeleving. Parochies verspreidden de voorstelling van hun patroonheilige op perkament of papier, kloosters en kerken propageerden er allerlei devoties mee die in hun bedehuizen mede daardoor tot grote of nog grotere bloei werden gebracht. De geestelijkheid gebruikte de prentjes in haar sociaal verkeer met de gelovigen. Ook de ambachten en de gezellenbroederschappen maakten er ijverig gebruik van. Hun leden kregen een prentje tijdens de jaarlijkse patroonsmis. Kortom de prenten die te Antwerpen in enorme hoeveelheden werden geproduceerd, hadden een belangrijke functie in het contrareformatorisch offensief en bij de geloofsbeleving van grote groepen mensen.De levendige, intense kleuren, de verfijnde, soms met goud gehoogde afwerking maakten deze Antwerpse devotieprenten tot een streling voor het oog. Het zijn pareltjes van volkse kunst. De felle kleuren verlenen een attractieve dimensie aan de door bekende graveurs in koper gesneden voorstellingen van Jezus en Maria, de talloze heilige mannen en vrouwen, aan de symbolen van het geloof, aan de devotie tot de H. Theresia, de H. Franciscus Xaverius, het H. Hart en aan de talloze andere hefbomen tot promotie van de katholieke godsdienst. De door hen gebrachte boodschap werd door de kunstzinnige verpakking, naar men hoopte, in sterke mate bevorderd. (Uit: Antwerpse consten ende secreten voor verlichters en afsetters van gedrukte prenten (17de E.) door W.L. Braekman).