"... Maar wat mantra ook moge zijn: voor de materialist een vaste greep op de stof; voor de twijfelaar een vorm van auto-suggestie (wat niet hetzelfde is als zelf-bedrog) ; voor de lama een ompasrichting naar de vreemde koers - het Oosten aanvaardt de mantra even vanzelfsprekend als het Westen de elektrische stroom: men weet er weinig van, maar schakelt hem in om zijn effectiviteit. Het schrijven van een boek over mantra's heeft veel overeenkomst met het pogen om de lucht in een vlindernetje te vangen. Zonder ophouden probeert men een mystieke leerstelling te omschrijven of de middeleren af te tasten die kunnen leiden tot een be-tasten van het on-tastbare, alsof zulks mogelijk zou zijn! Het verhevene, teruggedrongen naar het niveau van het banale, ontsnapt ons of vervaagt. Bij zijn pogen om enige kennis mede te delen, valt men maar al te gemakkelijk in de vergissing van kleine kinderen die pas hebben geleerd op de klok te kijken, en dan vol vertrouwen papa's polshorloge gaan demonteren en alles weer in elkaar denken te zetten!"