Francisco de Zurbarán (1598-1664) is een van de bekendste schilders van de Spaanse barok. Hij werd geboren in Extremadura en ging in de leer in Sevilla waar hij het grootste deel van zijn leven doorbracht. Weinig Spaanse schilders wisten het gedachtegoed van de contrareformatie zo goed te vatten als hij. Religieuze ordes vertrouwden hem dan ook talrijke en grote opdrachten toe. In zijn vele heiligentaferelen laat hij de mystieke extase en de alledaagse menselijke ervaring harmonieus samenvallen. Na een kort verblijf in Madrid, waar hij werkte als hofschilder, keerde hij naar Sevilla terug. Het is daar dat zijn stijl tot volle wasdom kwam in de monastieke opdrachten van eind jaren 1630. Met zijn grote atelier vervaardigde hij talrijke werken bestemd voor de export naar de Spaanse onderkoninkrijken in de Nieuwe Wereld: veelal serieproductie met een opvallend aandeel van prachtig uitgedoste heilige martelaressen. De laatste jaren van zijn leven bracht hij door in Madrid. Zijn werken uit deze periode zijn meer gericht op de persoonlijke devotie en daarom kleiner, zachter en inniger. Strakke composities, religieuze gedrevenheid, sober geordende stillevens en aandacht voor de roerende eenvoud van alledaagse voorwerpen kenmerken het oeuvre van deze kunstenaar, die ongetwijfeld het product van zijn tijd is, maar door zijn zeer persoonlijke stijl ook vandaag nog velen weet te fascineren. Begeleidt de tentoonstelling in BOZAR, Brussel, 29 januari 2014 - 25 mei 2014.