Door zijn strategische ligging heeft Sicilië altijd een magnetische aantrekkingskracht uitgeoefend. In De vele gezichten van Sicilië beschrijft Fik Meijer aan de hand van politieke, religieuze, culturele, sociale en economische ontwikkelingen hoe de culturen van verscheidene volken samensmolten en hoe brute machtspolitiek Sicilië in een neerwaartse spiraal bracht. Een bont gezelschap trekt voorbij: koningen, krijgsheren, generaals, hertogen, graven, pausen, bisschoppen, priesters, landbaronnen, kooplieden, boeren, pachters, arbeiders en slaven. Gezamenlijk schreven zij de geschiedenis van Sicilië. Sommige heersers waren heel opvallend aanwezig. In de Oudheid deden vooral de tirannen Gelon en Dionysius I van zich spreken, in de elfde en twaalfde eeuw leverden de Normandiërs Rogier I en zijn zoon Rogier II het bewijs dat uiteenlopende bevolkingsgroepen goed naast elkaar kunnen leven, en in de dertiende eeuw deed de Hohenstaufen-koning Frederik II de wereld versteld staan. Talrijke monumenten herinneren aan de gloriedagen van weleer. De opstand van de Siciliaanse Vespers in 1282 was een keerpunt. Slecht bestuur in de volgende eeuwen leidde tot opstanden van boeren en arbeiders. De uitbarsting van de Etna, aardbevingen en besmettelijke ziekten zorgden voor een verdere ontwrichting van de maatschappij. De criminaliteit nam toe. Kleine bendes op het platteland konden zodoende uitgroeien tot grote maffiaorganisaties in de steden. In De vele gezichten van Sicilië vertelt Fik Meijer met zijn aanstekelijke pen het complete verhaal van dit fascinerende eiland.