Sinds de publicatie in 1981 van het proefschrift van A. Fl. Gehlen over Het notariaat in het tweeherig Maastricht bevindt de geschiedenis van het notariaat zich in een stroomversnelling. Toch vult dit werk over één van de oudste notariaten in België, het notariaat Dierckx te Turnhout, een lacune aan. Het corrigeert en verfijnt het bestaande beeld over deze instelling in kleinere provinciesteden. Niet alleen biedt het een geschiedenis van tweehonderd jaar notariaat, het schetst ook het verhaal van een notariële traditie die aanving met de admissie van Gerardus Dierckx in 1679 te Turnhout. Nadat diens schoonzoon Petrus Snijders in 1703 werd geadmitteerd als notaris met standplaats te Turnhout, bleef dit kantoor gedurende het hele ancien régime in handen van de stamlijn Snijders. Achtereenvolgens fungeerden Petrus Gerardus, Petrus Josephus en Franciscus Snijders als notaris in deze stad. Beide geslachtslijnen, zowel Snijders als Dierckx, behoorden tot de hogere burgerij van de stad. De verovering van het grondgebied door de Franse revolutionaire troepen in 1794 betekende het einde van het notariaat van het ancien régime. De wet van 3 prairial jaar IV (22 mei 1796) reorganiseerde dit ambt conform de Franse revolutionaire wetgeving. Het oude notariaat werd vervangen door openbare ambtenaren, notaires publics genaamd. De weerstand tegen het nieuwe régime was echter zo groot dat te Turnhout geen enkele kandidaat werd gevonden die bereid was deze functie uit te oefenen. Pas na het Concordaat van 1801 kon men de vacante plaatsen invullen. Op 9 januari 1802 werd Petrus Joannes Dierckx tot notaris met standplaats te Turnhout benoemd. Gedurende de hele 19de eeuw zouden de notarissen Dierckx ook een belangrijke rol spelen in het politieke leven. Zowel Josephus A.A. als Petrus J.M.A. Dierckx waren gedurende geruime tijd burgemeester van Turnhout. Petrus J.M.A. Dierckx zetelde zelfs van 1887 tot 1900 als volksvertegenwoordiger in het parlement. Hij lag ook aan de grondslag van de oprichting van de katholieke kiesvereniging. De invoering van het meervoudig stemrecht en de opkomst van een arbeiders- en boerenvleugel binnen de katholieke partij, betekende het einde van de openbare politieke carrière van de notarissen Dierckx. Sindsdien hebben Louis, Fernand, Jean en Louis Dierckx hoofdzakelijk de belangen van hun notariële studie behartigd. Binnen het Turnhoutse notariaat bleven zij een belangrijke rol spelen. Naast de geschiedenis van een notariskantoor, levert dit boek ook een bijdrage tot de politieke ontwikkeling in kleinere provinciesteden in de 19de eeuw. In welke mate de invoering van het meervoudig stemrecht de samenstelling binnen de politieke geledingen ook in andere lokaliteiten heeft beïnvloed, verdient nader onderzoek. De ontwikkeling en de veranderingen in de notariële activiteit komen in dit werk evenzeer aan bod. De evolutie van de akten als zodanig, hun aard, hun kwantitatieve evolutie, de formulering, het taalgebruik bieden een inzicht in de veranderingen binnen de werkzaamheden in het notariaat in de loop van de 19de eeuw.