Zin geven aan menselijke gebrokenheid. Met prachtige illustraties van historische en actuele kunstwerken. Leed, verdriet, angst, vertwijfeling komen niet steeds aan de oppervlakte. Ze zitten diep verweven in ons leven. Het lijden vormt een snijpunt in het leven waar het menselijke, het lichamelijke en het goddelijke elkaar ontmoeten. Mens. Verhaal van een wonde peilt naar dat lijden en naar het waardige en hoopvolle antwoord dat we er als mens op proberen te geven. Want pijn heeft zelden het laatste woord. Internationaal gerenommeerde schrijvers vouwen een brede waaier van boeiende interpretaties open: van een iconoclastische vergelijking tussen de hedendaagse media met de religieuze kracht van iconen door kunsthistoricus Nicola Setari tot een iconofiele benadering van filosoof Paul Moyaert in een tekst over de verering van de ?gekruisigde?. Peter Venmans inspireert zich op het denken van Hannah Arendt om te schrijven over de stad en het menselijke lijden. Vanuit kunsthistorisch perspectief worden tot slot de psychoanalytische gebrokenheid en de afbeelding van het menselijke lichaam behandeld. De speciaal voor dit project gerealiseerde kunstwerken, tonen hoe kunstenaars, elk op hun manier, omgaan met menselijk lijden. Verrassend, maar vooral ook confronterend, want tasten ze niet de grenzen af van onze condition humaine?